Indonesie 2

Zondag 8 juni. s'Ochtends naar het vliegveld gegaan om Wim (broer van Marc) op te halen. Na de hereniging van de gebroeders zijn we met de taxi terug gegaan naar Kuta. Bij de bungalow de post en de drop open gemaakt. Altijd weer leuk om wat van het thuisfront te krijgen. Na het lezen van de brieven en het eten van wat drop hebben we de handdoeken en surfboard gepakt en zijn we richting het strand gegaan. Edo heeft gesurfd en Marc en Wim hebben hun kunsten laten zien op de bodyboards. s'Avonds gegeten en hard gelachen om de film "Jackass the movie".
Maandag 9 juni. Edo is s'ochtends vroeg gaan surfen Marc en Wim zijn wat gaan liggen op het strand. Na de tijd te zijn vergeten moesten we ons als de sodemieter haasten met douchen en inpakken want we werden om 13:30 opgehaald voor de lange busrit (17 uur) naar Yogyakarta (Java).
Dinsdag 10 juni. 7:00 aangekomen in Yogyakarta na een busreis met een luchtje (we zaten iets te dicht bij de toilet). Met minibus naar Hotel Monica gebracht. Na wat geouwehoer met de chauffeur, ivm betalen van de rit die in de ticket was inbegrepen, de spullen neergelegd op de nieuwe bedden (dat zal lekker slapen zijn). Daarna met lokale bus naar de Borobudur. Deze prachtige kollosale heilige tempel is een van de 7 wonderen van de wereld en is van vele eeuwen geleden. Wat ons opviel was dat er zowiezo maar een handje vol toeristen waren en dat de lokale mensen op en rond de Borobudur weinig oog hadden voor de tempel maar meer oog hadden voor ons. We werden dan ook op vele foto's gezet met de jongelui en moeders met hun koters. Na nog een museum te hebben bezocht en nog wat foto's zijn we terug gegaan naar Yogyakarta. De lokale bus had ons verkeerd afgezet en stonden we een beetje versufd en verdwaald in een steeg. Na een wandeling van ruim een kilometer kwamen we weer aan bij ons hotel. Met een taxi zijn we naar een andere tempel gegaan. Deze wederom oude en kollosale tempel Prambanan was een plaatje in de rode gloed van de onderzakkende zon. Ook hier zijn we regelmatig op de foto gegaan. Na gegeten te hebben zijn we met de lokale bus teruggegaan richting Yogyakarta. Edo is ter hoogte van het vliegveld uitgestapt en heeft het vliegtuig teruggenomen naar Kuta (Bali).
Woensdag 11 juni. Edo: Uitgeslapen en richting het strand gegaan. De surf was te laag dus deze dag helaas geen surf. Ik ben niet naar Sulawesi gegaan ivm het surfen ("only a surfer knows the feeling") dus het is te hopen dat de surf beter wordt. De rest van de dag wat gerelaxed, gelezen, geinternet, gegeten, gedronken en film gekeken.
Marc: s'ochtends vroeg de trein genomen richting Surabaya en vandaar de taxi naar het vliegveld. Hier kwamen we om 14:35 aan. Met geluk konden we het vliegtuig van 15:00 nog halen. Met City link vlogen we voor nog geen 28 euro naar Makassar (Udjang Pandang) in Sulawesie. In Makassar hebben we vervolgens de taxi genomen naar het Hostel Legend. Na een dag van 10 uur reizen hebben we het bijltje er bij neer gegooit en zijn we gaan relaxen bij een eettentje.
Donderdag 12 juni. Edo: Vroeg op en gaan surfen. Heerlijk gesurfd mooie golven. Daarna ontbeten en enz enz. s'Middags wederom een surfsessie gedaan en s'avonds voldaan gaan eten en film gekeken.
Marc: s'Morgens een bezoek gebracht aan Fort Rotterdam. Het Fort is nog steeds in gebruik door de lokale bevolking. Dat het niet altijd ten goede komt van het Fort was ook zichtbaar veel achterstallig onderhoud. s'Middags zijn we naar de haven gegaan met een becak. Hier worden de houten schepen net zoals in Jakarta met de hand geladen en gelost. Om 19:00 zijn we richting bus terminal vertrokken. Op de terminal was het een chaotische zooi. Zonder hulp zal je het hier zeker niet ver brengen. Bussen staan her en der door elkaar en kinderen proberen je van alles te verkopen. Gelukkig hadden we de reis naar Rantepao vanuit het hostel geregeld en werden we afgedropt bij de juiste bus. Om 20:30 zijn we uiteindelijk vertrokken richting Rantepao. We hadden gehoopt op een relaxe bus waar we in konden slapen zoals we dat to nu toe hebben gehad. Helaas was dit een bus van iets andere formaat dus opgevouwen gingen Wim en Marc richting Rantepao.
Vrijdag 13 juni. Edo: Om 7:00 gaan surfen. Na de surf gaan eten. Na de afgelopen maanden vele malen de knie succesvol te hebben getest (vele klimmen, wandelingen en vallen) werd de knie helaas toch dik en heb ik mijn rekverband (kniekous) omgedaan om het vocht in de knie zoveel mogelijk te beperken. De rest van de dag wat gerelaxed, gelezen, geinternet, gegeten, gedronken en film gekeken.
Marc: Om 5:00 kwamen we gebroken aan en na het vinden van een Hostel hebben we eerst een slaap pauze ingelast. s'Middags hebben we de lokale markt in Balu bezocht. Hier worden Buffels en varkens verkocht op de dierenmarkt en natuurlijk was er ook een lokale markt met vis en ander voedsel. De pisang goreng was heerlijk. Op de dieren markt nemen ze het niet zo nauw met dierenleed. Varkens worden op hun zij op bamboe vlotjes vastgebonden zodat ze makkelijk vervoerd kunnen worden.
Zaterdag 14 juni. Edo: Omdat het vocht niet minder werd heb ik besloten om de surfplank maar niet uit de kast te halen. De rest van de dag wat gerelaxed, gelezen, geinternet, gegeten, gedronken en film gekeken.
Marc: s'Ochtends vroeg zijn we vertrokken met een prive auto om het gebied rond Rantepao te verkennen. Als eerste zijn we naar Kete Kesu gegaan waar we een traditioneel huis hebben bezocht van de Tana Toraja's. De eerste Tana Toraja's die hier neerstreken met hun schepen gebruikte het schip als dak op hun huis en die traditie wordt nog steeds voortgezet qua bouw. Onder het huis staan buffels waar de Toraja's nauw mee samen leven. Als 2de zijn we naar Looda gegaan waar we een bezoek hebben gebracht aan een grot met grafkisten. De gedachten dat het stinkt kan weg gelaten worden het ruikt er zo fris als buiten. Vervolgens zijn we naar een begrafenis geweest van de middelklasse in Mengte'pe. Met 6 pond suiker als gift werden we verwelkomt door de familie. De ceremonie bestaat uit 3 tot 4 dagen. Wij waren de 2de dag en net voor dat we aankwamen waren er 2 buffels gedood als offer om de ziel van de dode toegang te geven naar het hiernamaals. Uit de hele omgeving komen mensen om de ceremonie bij te wonen en nemen mensen ook giften mee van sigaretten, suiker, varkens tot buffels. De giften gaan over en weer dus bij het krijgen van een varken van een familie betekent ook dat als er van die familie iemand overlijd je een varken moet terug geven. Bij de Tana Toraja's zijn 3 klasse Laag, middel en hoog. Bij de laagste klassen worden er minimaal 2 buffels gedood bij de middel minimaal 5 en bij de hooge klassen minimaal 24 buffels. Bij de hoogste klassen kan het aantal oplopen tot wel 100 buffels afhankelijk van hoe belangrijk de persoon was. Het vlees van de buffels wordt weer gedeeld met familie, vrienden, dorpsgenoten en andere dorpen. Gezien dat de buffels zeer aan de prijs kunnen zijn kan het zijn dat iemand al 5 jaar dood is of langer voor dat er geld genoeg is voor een ceremonie. De mensen worden zolang er nog geen geld genoeg is opgebaard in huis in een achterkamer en krijgen elke dag eten en drinken aangeboden als of ze nog deel uit maken van de familie. Na 2 uur zijn we vertrokken van de begrafenis naar Randan Batu waar we gestopt zijn tussen de rijst velden. Vanuit hier zijn we naar Leino gegaan waar we graven hebben bezocht die uit het steen zijn gehakt. Van een grote afstand kan je de Tau Tau poppen al zien staan. De Tau Tau zijn alleen voor de hoogste klasse en elke pop die op het balkon staat stelt een fanmilie lid voor. De gezichten worden tegenwoordig zo echt mogelijk na gemaakt. De handen van de Tau Tau zijn zo gemaakt dat een hand naar de hemel wijst en de ander naar de aarde. Na de steengraven zijn we terug naar huis gegaan en zat de tour voor deze dag er op.
Zondag 15 juni. Edo: Met pijn in mijn hart het gehuurde surfboard( Phil Myers 9"2 x 22,5" 2 7/8" ) terug gebracht omdat het vocht niet minder werd in de knibbel. Daarom ben ik ook verplicht om de knie veel rust te gunnen want ik moet tenslotte nog 2 maanden verder globetrotten. De rest van de dag wat gerelaxed, gelezen, geinternet, gegeten, gedronken en film gekeken.
Marc: Dag twee met de prive auto zijn we als eerste een kolonie vleermuizen gaan opzoeken in Nanggala. De vleermuizen (honderden) leven hier in het bamboe en maken verschrikkelijk veel herrie. Hierna zijn we naar Sa'dan gegaan waar op traditionele wijze geweven wordt (Ikat). Na een aantal kleden bekeken te hebben (kijken, kijken niet kopen) zijn we vertrokken richting Lempo. In Lempo een uitkijkpunt bezocht en genoten van het uitzicht over de reistvelden en de traditionele Toraja huizen. Voor de volgende stop in Batu Tumonga geld het zelfde als Lempo. Echter hier was het uitzicht meer panoramisch. Vanuit Batu Tumonga zijn we 45 minuten lopend afgedaald richting Tikala waar we weer opgepikt zouden worden met de auto. Tijdens het lopen kwamen we langs een werkplaats waar op heel ouderwetse manier messen werden gemaakt. Het staal dat gebruikt werdt voor de messen was afkomstig van een oude bus chassis. Met twee man werden er stukken van het chassis afgezaagd en een derde man bediende de oven door alpompend in twee bamboestokken zuurstof naar de oven te pompen alwaar een vierde man het stuk staal verwarmde en met een flinke hamer en aanbeeld de vorm van het mes er in sloeg. De vijfde man sleep het mes vervolgens bij en maakte het mes uiteindelijk af. Tijdens onze looptocht verder naar beneden door rijstvelden en langs cacaobomen, kwamen we langs Toraja's die bezig waren met het voorbereiden van een ceremonie (hoog). Na Tikala zijn we met de auto naar Borr gereden voor het bezoeken van babygraven in een boom. De baby wordt in de boom begraven met de deur in de tegenovergestelde richting van de deur waar de familie woont. Dit om te verkomen dat de ziel van het kind de weg terug zou vinden naar het huis van de familie. De boom is een latex boom. Latex is het melk voor het kind. De boom zorgt er voor dat het kind blijft groeien en de hoogte in de boom stelt de vrijheid in de lucht voor. Na Borr zijn we terug gereden naar huis en zat ook deze lange dag er weer op.
Maandag 16 juni. Edo: Zie 15 juni.
Marc: Om 09:00 zijn we vertrokken, voor een 7.5 durende rit met de bus, naar Sengkang. Na aankomst niet meer dan een rontje gelopen door de stad. Dinsdag 17 juni. Edo: Zie 16 juni.
Marc: s'Ochtends vroeg op pad gegaan op zoek naar de aanlegpier om een tocht vandaar te kunnen maken over Donau Tempe. Na een flinke wandeling en het niet kunnen vinden van de aanlegpier werden we aangesproken op een brug door een lokaal iemand of we geintereseerd waren voor het maken van een tocht over Donau Tempe. Na het maken van een prijsafspraak zijn we vervolgens richting Donau Tempe vertrokken. In een nauw bootje scheurde we langs huizen die aan het water staan en drijvende boten. Al zwaaiend naar mensen die hun tanden aan het poetsen waren, de was deden of zich zelf waste met het water uit de rivier doken we het grote graslandschapsmeer op. Tijdens de boot tocht kwamen we veel vissers tegen en vogels, alleen niet zoveel vogels als volgens de Lonely Planet. Na een tocht van 1.5 uur waren we weer waar we waren opgestapt en behoorlijk verbrand zijn we terug naar huis gelopen. Om 14:30 zijn we met een auto vertrokken richting Maros alwaar we een bemo hebben genomen naar Bantimurung. Het eerste hostel waar we incheckte bleek tijdens het ophangen van het muggen net niet over een al te best bed te beschikken. Na het doorgezakte bed zijn we dan ook naar een volgend hostel vertrokken.
Woendag 18 juni. 4 maanden onderweg! Edo: Hier op Bali wordt "Kerstmis" gevierd. Hindoe party time! s'Middags toch even naar het strand gegaan. Had ik niet moeten doen want ik heb me zitten verbijten op de mooie surf...ik kan het niet aanzien om het uitzicht te hebben van mooie golven en niet te kunnen surfen. Dus gauw weer vertrokken.
Marc: s'Ochtends hebben we het befaamde vlinderpark Bantimurung (we sliepen dus eigenlijk naast de atractie) bezocht. Helaas zijn de vlinders, vooral grote exemplaren, alleen nog te bezichtigen achter glas opgespeld op papier. Een kleine domper al was het park wel heel mooi. Na de middag zijn we lopend vertrokken naar Gua Leang Leang. Volgens lokale was het niet ver dus na een RUIME 10KM, waar we halve wege nog hebben moeten schuilen voor de regen onder een huis, kwamen we aan bij grotten waar we drie prehistorische tekeningen hebben bekeken. DRIE tekeningen het waren er niet meer en niet minder. Dus na 20minuten maar weer het hele eind terug gelopen. s'Avonds een duik gemaakt in het park en na de verkoelende duik gegeten en vroeg naar bed.
Woensdag 19 juni. Edo: s'Ochtends na het ontbijt en internet (zoals gewoonlijk) mijn zus gesproken via de telefoon was weer leuk om haar gesproken te hebben. s' Middags met de eigenaar van de bungalows zitten praten en ik vroeg 'm over de dag van de "Bali bom". De bom was ontploft op 100 meter van de bungalows. Hij vertelde dat de drukgolf van de bom zeer krachtig was en dat het plafond in mijn kamer op de grond lag. 3 jonge vrouwen van begin twintig die bij hem verbleven waren overleden die in een van de cafe's bevonden tijdens het afgaan van de bom. Tevens liet hij mij de krantenknipsels zien van de lokale kranten met de afschuwelijke foto's van de plek des onheils en van de daders. De rillingen liepen over me lijf omdat de meeste mensen die daar zijn overleden, mensen waren die net als Marc en ik gewoon op reis waren. Tijdens het gesprek kwam er een Fin (Jonas) langs en hoorde het gesprek. Hij vertelde dat hij terplekke was op die betreffende avond in oktober vorig jaar en dat het zijn eerste keer op Bali weer was na de "Bali bom". Hij liet foto's zien die hij zelf gemaakt had van de ochtend na de bom. Met Jonas wat biertjes gedronken en om 18:30 werd er op de deur geklopt....Marc en Wim!
Marc: Vertrokken in de ochtend naar het vliegveld van Makassar waar we in de buurt wat hebben geinternet. Om 17:00 zijn vertrokken naar Bali (Denpasar) Edo & Marc: Na wat bijgekletst te hebben zijn we een restaurant in gedoken om onze honger te stillen. Na het eten zijn we met Phil (Wales) en Jonas voor onze bungalow gaan zitten. Om 23:00 werden we verrast door Dee een oude bekende van ons. Met zijn alle zijn we uiteindelijk in discotheek Bounty beland waar we tot diep in de nacht zijn gebleven.
Vrijdag 20 juni. Laat opgestaan dus pas om 14:00 ontbeten. Edo heeft een internet cafe opgezocht en Wim, Dee en Marc zijn richting strand vertrokken. s'Avonds met zijn vieren een restaurant uitgezocht. Het eten was niet echt veel dus bij de buren nog naar een pizza besteld. Na het eten zijn we niet verder gekomen dan voor de bungalow. Zaterdag 21 juni. Een bewolkte dag. Dus het strand dit keer links laten liggen en ons bezig gehouden met het kopen van souveniers. s'Avonds afscheid genomen van Dee en Jonas omdat we de volgende dag zouden vertrekken naar Flores.
Zondag 22 juni. Om 7:00 vertrokken met jeep richting vliegveld. Op het vliegveld afscheid genomen van Wim. Opvallend veel regen deze dag en met een kleine vertraging vertrokken met een klein propeller vliegtuigje (Fokker 27) naar Flores.

Terug