Ulan Bator
Zaterdag 8 maart zijn we om 6:00 opgepikt voor transfer naar het station.
Om 6:45 zijn we vertrokken met de Trans Mongolie express (nr.4) richting
Ulan Bator. De coupe deelde we met een Zwitser. De trein reis was gezellig
met o.a. een Schot en een 83 jarige Amerikaan. De Amerikaan was in zijn
eentje nog aan het globetrotten. De grensovergang van Rusland naar Mongolie
was een langdurig en spannend. Vooral langdurig aan de Russische zijde.
Het duurde 3 uur voordat de mannen en vrouwen van de douane het over eens
waren dat de trein verder kon. Spannend omdat onze formulieren geen stempel
hadden waardoor we een nieuw declaratie formulier moesten invullen zonder
buitenlandse valuta. Buitenlandse valuta hadden we weldegelijk op zak en
liepen het risico om het kwijt te raken. Edo werd nog even aan de tand gevoeld
d.m.v. een kleine ondervraging over hoe hij dacht te reizen zonder geld.
Heel koel werd hier op geantwoord met VISA-card. De Mongoolse douane was
iets milder en sneller. Het duurde hier maar 2 uur.
Zondag 9 maart. Marc zijn keel is weer beter. Om7:20 aangekomen op Ulan
Bator. Hier werden we naar een achterbuurt appartement gebracht wat niet
volgens de afspraak was. we zouden overnachten in een Gerkamp. Met een pittige
e-mail naar Tiara Toers en met behulp van een aantal mensen in Nederland
(diegene Bedankt!) zouden we de volgende dag toch nog naar een Gerkamp gebracht
worden. In Ulan Bator hebben we het grote plein (Suhbaatar square) en Choijin
monastery (tempel) bezocht.
Maandag 10 maart. Om 9:30 werden we opgehaald met een oude Russische Jeep
die ons via sloppenwijken en ijzige kronkelige, hobbelige wegen naar het
Gerkamp heeft gebracht. Onder de voor ons typische Mongoolse beelden. Mensen
in de traditionele kledij, paard en wagen en veel Gertenten. Het Gerkamp
lag gelegen in een met sneeuw bedekte vallei. We werden onthaald door een
oud stel die ons naar de tent bracht (naast die van hun).De ronde tent (diameter
5 meter) bestond uit niet meer dan een kleine ingang, een houtkachel die
al flink opgestookt was, drie bedden, tafeltje, gloeilamp en een wasbak
met een bakje met kraan erboven waar ijs in zat. De wc was buiten en bestond
uit een houtenhokje met 2 planken op de vloer waar je op kan staan met een
groot kier er tussen. s'Middags een trail gemaakt door de sneeuw (tot aan
je knieen) naar diversen heuveltoppen. In de sneeuw waren veel (grote) sporen
van dieren. Helaas geen wild gezien. s'Avonds een uitgebreid diner gehad
met schapenvlees. De temperatuur was buiten al aardig gedaald naar -20 graden
maar binnen was het (toen nog) bloedheet (34 graden).
Dinsdag 11 maart. KOUD!!!!! We hadden 2 zware dikke dekbedden, een deken
en onze thermische ondergoed aan plus een muts op.De temperatuur was die
nacht gedaald in de tent van over de 30 graden naar -8 graden (8:00). We
wisten niet hoe gauw we de kachel moesten opstoken. Ontbeten en na de uitgebreide
lunch (met schapenvlees) opnieuw een wandeling gemaakt. Het was net als
de vorige dag een stralende dag. s'Avonds weer schapenvlees bij diner.
Woensdag 12 maart. De nacht was minder koud. We hebben het oude stel zeer
gelukkig gemaakt met de winterspullen die we daar achter hebben gelaten.
De terug reis naar Ulan Bator liep niet geheel vlekkeloos de chauffeur was
iets te gretig bij een inhaal manouvre (op ijs) waardoor we 180 graden draaiden
en net niet de weg afgleden.
Donderdag 13 maart. 8:05 vertrokken met de trein richting Beijing. Op het
perron veel uitzwaaiende mensen en oude vrouwen in traditionele kleding
die met een lepel melk de trein inzegende. Dit deden ze omdat hun dochters
en zonen via Beijing naar de USA vertrokken. Nadat de trein slalommend door
de besneeuwde bergen ging kwamen we na een uur op de Gobi woestijn terecht.
Op deze inmense vlakte kwamen we paarden, kamelen, geiten, runderen, schapen
met hun herders en af en toe een Gertent tegen. Hoe verder we richting het
zuiden kwamen nam de vegatatie en sneeuw af. De kuddes werden groter en
het enkele dorpje dat we zagen kende geen bestrating. De grens tussen Mongolie
en China duurde gelukkig niet lang alleen het verwisselen van de wielen
nam 3 uur inbeslag (smaller spoor).
Vrijdag 14 maart. In China foto's genomen van de muur gezien vanaf een station
dat een aantal kilometers na Datong lag. Om 15:30 aangekomen in Beijing.