Thailand 3

Zaterdag 26 april. Edo: Deze dag lekker wat op het strand en in het stadje rondgehangen.
Marc: Chang Mai bezocht en de tuk tuk chaffeur netjes betaald. De man wilde eigenlijk geen geld aannnemen daar hij een hele reis voor ons in petto had. Claire kon het niet aanzien en stopte dan ook het geld in zijn borstzakje. Over Chang Mai valt weinig te vertellen dan dat in elke info center een twee of drie daagse wandeltocht werd aangeboden met bamboebootjes, gedeeltes zouden worden afgelegd op de rug van een olifant, een bezoek aan de hill tribe's, enz enz en het zou zeker niet touristich zijn!!!!. Voor de volgende dag dan ook een kookcursus geboekt.
Zondag 27 april. Edo: s'Ochtend om 9:00 de boot genomen naar Phuket en met een mini-busje naar Kata gegaan. Hotel gevonden en het strand bezocht. s'Avonds aan de Dinobar gegeten en gedronken. Op de hoek van de bar stonden 2 olifanten die we wat bananen hebben gegeven.
Marc: De grote dag van de kookcursus. Als eerste kregen we een rondleiding op een lokale markt waar van alles werd verteld over thaise groenten. Vervolgens met de sawngthaew (een soort jeep met banken in de achterbak) naar het huis van de kok gereden waar we werden verwelkomt door de familie. Als eerste hebben we springrolls gemaakt. Zeer makkelijk kan ik nu vertellen. Voor het middag een gerecht met rode en groene kurrie gemaakt en als afsluiten een toetje met bananen (gerechten binnenkort op de website). Tegen een uur of zes laten droppen op het busstation om naar Lampang te gaan. Na een 1,5 uur durende rit kwamen we aan op de plaats van bestemming. Eindelijk uit de grote stad.
Maandag 28 april. Edo: Een ligstoel met parasol gehuurd op het strand en de rest van de dag niet bewogen (alleen om ff te zwemmen). s'Avonds weer de olifanten te eten gegeven en zelf ook wat genuttigd.
Marc: Brommers gehuurd en met de brommers de omgeving verkend. Vele kleine bergdorpjes bezocht. Bij een lokaal kraampje stokjes vlees van de barbecue gekocht. Het zag er geweldig uit tot de eerste hap. Het bleeke stukjes ribbenkast van een kip te zijn. Fijn geplet tussen twee stokje bamboe in. Ik kan ook niet meer vertellen dan dat het meer bot dan vlees was en dat het zo zo smaakten. Na deze pitstop met de brommers de wei in getrokken waar we na een half uur op een zijde fabriek stuite. Een man van de bewaking liet ons binnen zodat we de fabriek van binnen konden bekijken. In vele bakjes lagen cocons onder water maar hoe het proces precies werkte kon hij niet vertellen daar hij helaas geen word Engels sprak. s'Avonds met Chris en Joe uit Engeland, die in zelfde guesthouse als ons gehuisvest waren, lokaal gegeten. Met een boek met daarin gerechten en het aanwijzen van eten op een andere tafel heerlijk gegeten. Behalve dat gerecht met die vele botjes. Na dat iedereen zich beklaagde dat er wel heel veel botjes in zaten ontdekte ik een kikkerpoot tussen de groenten. Met de vraag, en daarbij de poot op Dee haar bord te hebben gelegd, of Dee van kluiven hield. Viel er een stilte. Geschokt schraapte ieder vervolgens het kikkergerecht van zijn bord. Dat je kikker eet alaa maar hadden ze niet even de botjes en pootjes kunnen verwijderen dan het gehele beest in zijn geheel plat te stampen? Die avond de verjaardag van de eigenares van het hostel (TT.T) gevierd. Over een maand was ze pas echt jarig echter een voorproefje vond zij wel op haar plaats.
Dinsdag 29 april. Edo: Zie maandag 28 april.
Marc: Vandaag opnieuw brommers gehuurd en richting Mai Tai (40 km) gereden waar ze zich voornamelijk bezig houden met hout snijwerk. Na wat winkels en een houtsnij werk fabriekje bezocht te hebben richting de watervallen gereden die 110 km van Mai Tai vandaan liggen. Na een kleine 30 km te hebben gereden een pitstop ingelast. De wind was zo heftig geworden dat we meer achter onze brommer aanvlogen dan dat we er op zaten. Een uur later was de wind al weer een stuk minder geworden zodat we de reis konden voortzetten. Ik moet er even bijvertellen dat de brommers hier standaard ietsje harder rijden dan in Nederland. Rond 80 a 100 km per uur. De watervallen leken voor ons wel de dubbele afstand van ons vandaan. Maar om 18:30 was het zover en hadden we de 110 km erop zitten en stonden we voor de port van een nationaal park. Toegang voor volwassende 200 bath en 100 bath voor kinderen. Na wat over en weer gepraat zouden we het park in mogen voor 100 bath. Helaas wist de portier niet te vertellen hoe ver het rijden was naar de watervallen. Met in het achterhoofd dat het over 45 min al donker zal zijn de weg maar weer terug genomen naar Lampang.
Woensdag 30 april. Edo: Om 7:30 zijn we opgehaald met een mini-busje. Later overgestapt op een mini-busje. Nogmaals overgestapt op mini-busje. Toen op de boot gestapt naar Ko Samui (eiland ten zuidoosten van thailand). Met pick-up naar een baai(Ao thong ta khian) gegaan waar we een bungalow hebben genomen (15 meter van zee). De regen kwam met bakken uit de hemel.
Marc: Van Lammpang terug naar Chang Mai met lokale bus (3,5 uur). In Chang Mai aangekomen hebben Dee en Clair hun visa geregeld voor Laos.
Donderdag 1 mei. Edo: Slecht geslapen vanwege het harde bed. Deze dag wat rondgelopen in Lamai (dorpje 5km ten westen). Sinds lange tijd weer is bij Mc Donald gegeten.
Marc: Afscheid van Dee, Clair, Joe en Chris genomen in de stromende regen. Zij zijn deze dag vertrokken naar Pai. Voor mij zou het te kort zijn om daar naar toe te gaan daar ik 3 mei met Edo in Bangkok had afgesproken. Zo komt er dan ook een einde aan het samen reizen met Dee waarmee ik 5 weken heb samengereisd en waarmee ik zeker een hele leuke tijd heb gehad. Overdag wat rond gehangen in Chang Mai en gegeten in guesthouse waar het eten van bijzonder goede kwaliteit was.
Vrijdag 2 mei. Edo: Op het strand gelegen en gezwommen in zee. Laat in de middag met z'n 2e achter op de taxi-scooter naar Lamai. Shark steak (haai) gegeten en souveniers gekocht. Wat op viel in Lamai veel vrouwen en Lady bars. Tot laat in de avond met 2 nederlanders gedronken bij de bungalow.
Marc: De laaste dag in Chang Mai. Lezend het grootste gedeelte van de dag doorgebracht en om 18:30 opgepikt door sawngthaew die mij naar de bus bracht om naar Bangkok te gaan.
Zaterdag 3 mei. Edo: Om 11:00 naar vliegveld. Het vliegveld bestond niet meer uit een startbaan, een paar rieten hutjes en palmbomen. Met het vliegtuig vertrokken naar Bangkok om 13:40. Na een uurtje stonden we alweer aan de grond. Met taxi weer naar het backpackers mekka (Phra Athit). Nu bij Marc op de deur geklopt...IT'S ME AGAIN!!
Marc: Om 5 uur s'ochtends stond ik weer voor het guesthouse Peachy waar ik een week geleden vandaan was vertrokken naar Chaing Mai. Edo & Marc: Met zijn drieen in een restaurantje op straat grote gegrilde garnalen gegeten. Na dit gesmul hadden we nog wel trek in een toetje. Dus wij naar een donker zijstraatje van Khao San Road. Daar troffen we een stalletje aan die diverse insecten verkocht. Na het smullen van krekels en een grote kakkerlak zat de avond er voor ons drieen op.
Zondag 4 mei. Edo en Miranda zijn gaan shoppen in een groot winkelcentrum. Marc is opjacht gegaaan naar een boek van de Lonely Planet South East Asia. s'Avonds zijn E en M naar het vliegveld gegaan met een minibus. De chauffeur had net formule 1 gekeken en dacht dat hij Nikki Lauda was. Met 100 km/uur en piepende banden door de straten van Bangkok. Om 23:15 is Miranda vertrokken..:-((
Maandag 5 Mei. De FORENZEN zijn na een maand weer samen op pad! Met de trein naar Ayutthaya. Na een 2 uur durende treinreis zijn we hier aangekomen. Te voet en met een bootje zijn we het stadje binnegekomen. s'Avonds op straat gegeten en de Thaise drank Sang Son gemixed met cola genuttigd. De nacht was ondanks de fan niet om uit te houden, zo warm.
Dinsdag 6 mei. Na een beroerde nacht hebben we die ochtend scooter gehuurd om de vele tempel ruines te bezoeken. Geprobeerd bij het stadhuis om Marc zijn verlopen visum te verlengen. Na vele malen van het kastje naar de muur te zijn gestuurd is het helaas niet gelukt. In de namiddag vertrokken met de trein naar Packchong. De trein reis verliep niet volgens plan. 1 uur voor aankomst bleken er problemen te zijn met de rails richting Packchong. De conducteur heeft ons toen afgezet in de 'middel of nowhere' waar we ons geld voor een gedeelte terugkregen. In dit dorpje was geen taxi maar 1 tuk tuk en toevallig niet in de buurt om ons naar het bus station te brengen. Met geluk vonden we iemand met een pickup die ons naar het busstation heeft gebracht. Met de bus de reis voortgezet naar Packchong. Eenmaal aangekomen een hotel gevonden en een safari voor de volgende dag geregeld naar een wildpark (Khao Yai NP).
Woensdag 7 mei. Om 7:30 opgehaald voor de safari. Aldaar aangekomen zijn we begonnen met een trial door de jungle. In de dicht begroeide jungle zijn we apen, vleermuizen, grote spinnen (15cm), vele vlinders en insecten tegengekomen. Helaas kwamen we de het grote wild (tijgers, beren, olifanten, etc.) niet tegen. Na 3 uur lopen bleken we niet de enige te zijn die de trail hadden volbracht. Op onze enkels en voeten reisde bloedzuigers mee ondanks we schoenen en sokken droegen. Na de lunch een tocht via het 'braamstruiksebinnenpad' door de jungle gemaakt naar een waterval waar we een verfrissende duik hebben gemaakt. Onderweg naar de waterval zijn we een grote hagedis met hanekam tegengekomen. Daarna zijn we via de rotsen in de rivier naar de beroemde waterval gelopen uit de film 'The Beach'. Met de avond safari helaas geen dieren tegengekomen alleen vuurvliegen.
Donderdag 8 mei. Om 8:00 met de bus naar Bangkok vertrokken. Op het treinstation in Bangkok kaartjes gekocht naar de grens van Maleisie (Noord-Oost). Helaas was er geen eerste en tweede klas beschikbaar voor deze dag (ivm verlopen visum Marc) zodat we verplicht waren derde klas te nemen. Om 15:15 zijn we vertrokken richting grens. De derde klas viel erg tegen. De harde banken, leek wel of we aan de keukentafel zaten, begonnen al gauw ongemakkelijk te zitten.
Vrijdag 9 mei. Weinig tot niet geslapen. Maar we hadden het er niet voor over om op de grond te gaan liggen op kranten zoals vele Thaise mensen deden. Wat ons opviel was dat de Thaise mensen het niet zo nauw namen met afval. Tijdens de treinreis gebruikte iedereen dezelfde vuilnisbak...het raam. Met 3 uur vertraging kwamen we na 23,5 uur met veel herrie (alle ramen stonden geheel open ivm de warmte en het afval) aan in het dorpje nabij de grens. Vermoeid liepen we met onze rugzak naar de grensovergang die niet meer dan een 1 km van het station lag. Bij de grens overgang vermoeid en gespannen aangekomen daar waar we problemen verwachte met het verlopen visum. Marc levert paspoort in en het werd stil aan de andere kant van het raam. KOMEN WE DE GRENS OVER...?!?

Terug